Co wynika z zasady zaokrąglania ułamków

 Na lekcjach matematyki uczono nas jak zaokrąglać ułamki do wartości liczb naturalnych.

Ułamki o wielkości do 1/2-giej, czyli do 50% zaokrąglamy „w dół”, na przykład 0,49 zaokrąglamy do zera; a 0,51 do jedności. Natomiast równą połowę zaokrąglamy do liczby parzystej, np. 0,5 do zera, a 1,5 do dwóch.

Potraktujmy te zasady jako matrycę do myślenia o ludzkiej wolności działania i zachowania dla siebie owoców tego działania, jako przedłużenia swojej osoby (określenie św. Tomasza z Akwinu).

Człowieka, który całkowicie zachowuje lub w większości zachowuje owoce swego działania możemy określić jako wolnego człowieka, on ma całą jedność wypracowanych dóbr lub w większą część tychże dóbr zaokrągloną do jedności.

Niewolnikiem zaś jest ten, kto nie ma całkowicie lub prawie nie ma swych dóbr, bo jego dobra zabrano mu w całości lub w większej części (podatki 50% lub więcej niż 50%) – ma zaokrąglone zero. Oczywiście część podatków wraca dla utrzymania go, ale tak jest i w klasycznym niewolnictwie, bo o niewolników – jako narzędzie – się dba. Jest być może zadbanym niewolnikiem, a nawet zadowolonym niewolnikiem, ale jednak niewolnikiem.

 Podatki w Polsce to 80% – 20 % PIT, 20% VAT, 20% ZUS, 20% – inne (akcyzy, cła, itp).

 Pozostawienie człowiekowi 20% pieniędzy do swobodnego wydawania stawia go w podobnej sytuacji do rzymskiego niewolnika, do którego należało 10% zysku z pracy poza domem.

 Bycie niewolnikiem sprzyja utracie wyrzutów sumienia („kazali mi”, „to nie ode mnie zależało”), a więc świadomości grzeszności, uzasadnionemu poczuciu winy. Dla swego dobra należy praktykować wolność.

AD