Rozróżnianie powołania i psychomanipulacji.

 „Idź do matki i ojca powiedzieć im o tym.” – powinien powiedzieć katolicki wychowawca do nastoletniego młodzieńca, po tym jak spytał go „- Czy brałeś pod uwagę możliwość bycia księdzem?” a on odpowiedział „- Być może tak.”

 Jeśli długi proces podejmowania decyzji przez młodzieńca jest od początku konsultowany przez jego bliskich, którzy znają dobre i złe strony instytucji kościelnych i troski własnej rodziny lepiej niż on sam, to możemy nazwać to rozpoznaniem powołania.

 Jeżeli zaś katolicki wychowawca spytał nastoletniego młodzieńca „- Czy brałeś pod uwagę możliwość bycia księdzem?” a on odpowiedział „- Być może tak.”, a wychowawca powiedział wtedy „Będziemy się nad tym zastanawiać, ale ty nim nie otrzymasz odpowiedniej formacji, nic nie mów o tym ojcu i matce”, to proces podejmowania decyzji trzeba nazwać psychomanipulacją.

 AD

Audiatur et altera pars.

(Niech będzie wysłuchana druga strona.)

prawo rzymskie

Harcerz mówi prawdę.

prawo harcerskie

Czcij ojca swego i matkę swoją.

Dekalog, IV